W tym tygodniu, po pracy wybrałem się na spacer w nieco innym kierunku niż zwykle. Odkryłem wzgórze z nieco innym widokiem na Stavanger. Zawsze gdy odszukany widok jest inny niż dotychczasowe, wycieczkę uważam za udaną. Tym razem trafiłem jednak na coś dodatkowego - historię Restauration.
W osiemnastym i dziewiętnastym wieku z Norwegii do Ameryki północnej wyemigrowało ponad 800 000 ludzi. Dla czteromilionowego społeczeństwa, to naprawdę bardzo dużo. Symbolem tej emigracji dla Norwegów jest slup Restauration, który podobnie jak statek Myflower dla Brytyjczyków, jest symbolem emigracji, i podróży w jedną stronę, do Nowego Świata.
Pierwszy rejs miał miejsce w roku 1825, co zostało upamiętnione pomnikiem na wzgórzu, przy wejściu do portu Stavanger. Podróż przez Atlantyk małym stateczkiem musiała być ciężkim przeżyciem. Choćby z uwagi na swoją długotrwałość, pewnie była uciążliwa.
Jorn Fiesja to, jak mniemam, człowiek, który zorganizował budowę repliki tamtego stateczku, i po 185 latach żagle Restauration ponownie bieleją nad wodami Atlantyku.
Obecnie łódź ta służy do rejsów wycieczkowych w pobliżu Stavanger.
W dzisiejszych czasach nikt by chyba jej nie pozwolił na rejs przez Atlantyk. Duży i stalowy Tytanik, to było coś całkiem innego.