Spacer w niedzielę

W niedzielę mieliśmy nieco więcej szczęścia, ponieważ zaświeciło słońce. Nie było innej opcji, znowu całym zespołem ruszyliśmy na spacer o mieście. Może to już trochę monotonny sposób spędzania czasu, ale co grupa facetów może robić na dwutygodniowej delegacji? ... No takiego co można opisać na blogu ;)

Pomimo, iż prawie na stałe mieliśmy temperature powyżej zera, kanały pokrywał lód. Jest koniec stycznia, więc trudno ocenić czy już, czy może jeszcze. To tłumaczy dlaczego wzdłóż brzegu są poustawiane słupki z drabinami ratowniczymi.

Na spacer wybraliśmy się do miejskiej palmiarni, gdzie dowiedziałem się wreszcie jak wygląda rozmaryn, ten co ms sie tak pięknie rozwijać. Zobaczyliśmy tez parę innych, kolorowych kwiatków i kolejną rzeźbę.

W sumie tu maja wiele rzeźb, podniosłe pomniki królów oraz takie oto ozdoby.

Zwiedzania obcego miasta nie da się zaliczyć bez wchodzenia do kościołów. Te tutaj są bardzo skromnie ozdabiane. Nawet katedra i kościół barokowy ujmują protestancką skromnością. No i coś, co widziałem już w Anglii. Po nabożeństwie wierni spotykają się w kościele towarzysko. Jak wspólnota, to wspólnota.

Na szczęście pogoda tym razem nieco bardziej sprzyjała i nasz spacer był "mniej na siłę", dla zabicia czasu. Koledzy z pracy są fajni, ale spędzam z nimi więcej czasu niż z żoną. Nawet jeśli ich lubię, to 9 godzin dziennie, 7 dni w tygodniu, to trochę "do syta".

Na szczęście w kolejnym tygodniu mam home office w Polsce, to jakoś wytrzymam ;)

Weekend w Goteborgu

Normalnie mamy piątki przeznaczone na weekendowy powrót do domu. Nasi amerykańscy koledzy postanowili zostać jednak w Europie, ponieważ dla nich taka podróż była by nieracjonalna. W konsekwencji cały zespół solidarnie postanowią tym razem przesmędzić sobote i niedzielę w Goteborgu.

Jest koniec stycznia i wszyscy spodziewali się cięzkiej skandynawskiej zimy, ale jak widać, tu ani śniegu ani mrozu nie uświadczyliśmy. W dodatku Szwedzi są bardzo ekologiczni i nawet w zimie nie rozstają się ze swoimi rowerami. Może ścieżek rowerowych w Goteborgu jest nieco mniej niż w Amsterdamie, ale i tak moglibyśmy się od nich wiele nauczyć w tej materii.

Kolegom bardzo atrakcyjną wydała się możliwość zamieszkania następnym razem w hotelu urządzonym w starym żaglowcu. Ja chyba bym na to nie poszedł, bo nielubię słuchać jak spływająca rzeką kra skrobie o burty statku, ale Tyler najprawdopodobniej się nie oprze tej pokusie.

Stare miasto jest otoczone fosą, która jakoś tak skojarzyła mi się z Jamesem Bondem jeżdżącym czołgiem po Petersburgu. Pewnie jest w tym porównaniu przesada, ale wszystkie miasta północy są do siebie nieco podobne. Kamienice wykończone kamieniami, jakieś takie 19-sto wieczne bogactwo i pełno zimnej wody dookoła.

Całe pięć godzin włuczyliśmy się po mieście bez słońca. Dla fotografa to jest do bani, ale tutaj widać juz tak jest. Nawet przeszukując grafiki Google, większość znalezionych zdjęć była utopiona w szarościach. Widać taka jest cena za jeżdżenie Volvo.

Nad miastem góruje punkt widokowy, stara forteca, z której widać panoramę miasta. A tak najbardziej to było widać, że mam słabą kondycję, bo starsznie się zasapałem wdrapując na tą górę. I tak dobrze, że nie padał deszcz.